آفریقا به دلایلی خارج از این نوشته از نظر توسعه صنعتی و اجتماعی دچار عقب افتادگی های تاریخی شده است.
با توجه به کاهش ذخایر معدنی در اغلب کشورهای جهان و به دلیل ویژگی های ذاتی ژئوپلیتیکی و همچنین مولفه های جدید اقتصادی پدید آمده، کشورهای آفریقایی به عنوان قطب های نوظهور برای سرمایه گذاری موفق به شمار می آیند.
در شرایط فعلی کشورهای آفریقایی، سرزمینهایی هستند غنی از مواد خام و معدنی، استعدادهای فراوان در کشاورزی، ظرفیت های اقتصادی و اجتماعی فراوان، بازار بکر و گسترده و نیروهای کارگری ارزان و کم چالش ، که مجموعه اینها شرایط جذابی را برای کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته پدید آورده است. این شرایط سبب شده که برخی از تحلیل گران اقتصادی، قرن حاضر را “قرن آفریقا” بنامند.
از سوی دیگر باید توجه داشت که قاره آفریقا، مجموعه ای از کشورهای درحال توسعه با توسعه یافتگی متفاوت است که این خود فرصتهای مختلفی را برای حضور شرکت های ایرانی در این قاره پدیدار نموده است.
کشور ایران تاریخی بلند در روابط تجاری و سیاسی با کشورهای قاره آفریقا داشته است، ولی امروزه به میزان این همکاری چند هزارساله، دادو ستدهای اقتصادی بین طرفین برقرار نیست.
ایران در چند دهه اخیر در زمینه پرورش نیروی انسانی متخصص و ساخت کارخانه های صنعتی مختلف، از توانمندی و توسعه یافتگی قابل توجهی برخوردار گردیده که همین امر میتواند موجبات توسعه اقتصادی از طریق صادرات این خدمات به کشورهای آفریقایی را بدنبال داشته باشد و این خود فرصت مناسبی جهت ورود به بازارهای جهانیست.
عدم توجه کافی به فرصتهایی که برنامه های توسعه اقتصادی کشورهای آفریقایی در حال حاضر پیش روی ما گذاشته ، آنهم در اقتصاد رقابتی امروز جهان، میتواند باعث گردد که دروازه ورود به این بازار بر ایران هر روز بسته و بسته تر گردد و گذر از آن نیز مشکل تر شود.
بدون تردید ورود موفق و حضور پایدار در بازار صادرات خدمات مهندسی و فروش، نیازمند یک برنامه استراتژی تدوین شده و حمایت شده از سوی دولت با تعریف اهداف مشخص و قابل اندازه گیری در بازه زمانی مشخص خواهد بود.
سیمیندخت ربیعی – مدیر برنامه ریزی و کنترل پروژه ایریتک – اردیبهشت ۱۴۰۳
